Costa Perfecta

Het parelwitte strand kreunt onder een broeiende zon, zeilrompen slepen zich voort over het kabbelarme water, een inlandse deerne schrijdt met slappe slangenbenen langs de zeelijn, maar ik kan geen stap verzetten. De kleinste zucht parelt zware zweetdruppels op mijn hoofd, verbrande huidschilfers barsten als droog cement van mijn armen, mijn verbeelding braakt droedels die blijven plakken aan het schedelzweet. Perfectie, bij momenten de perfectie voorbij.