maandag 27 augustus 2007

Mét, mét, mét

De toeristen schurken weer massaal aan hun bureau. Belangrijke projecten implementeren, zoals men dat in moderne businesstaal placht te zeggen. Blinkend in het zomerbruin. Valiezen vol verhalen. Het zit er weer op. De vakantie voor dit jaar.
Mijn koffers staan al open. De laatste restjes van vorig jaar uitgeschuurd. Klaar voor vertrek. Pech, beste broodwerkers aller landen. Mijn vakantie start nu. Nu! Nee, nu! NU!

Voor wie het wil weten: van donderdag 30 augustus tot en met dinsdag 18 september schijnt de Zuid-Franse zon boven Port-Saint-Marie (vrij vertaald: varken-heilige-Maria), meer bepaald boven het prachtige vakantiehuis mét zwembad, mét tennisveld en mét pingpongtafel.

Mét veel groeten.
Mét vriendin.
Mario

Tralala

Hier lig ik dan. Nacht.
De dag rust uit. Van de vele taken. Ochtendstond. Pareldauw. Middagzon. Vieruurtjesgloed. Avondschemer. Hemelslot. Dagje toe. Oogjes dicht.
Hier lig ik dan. Oogjes dicht.
Verstand in actie. En maar draaien.
Draaien. Wroeten. Keren.
Hoe doen mensen dat? Slapen?
Slapen. Slapen. Slapen.
Snurken bij de sterren.

Dan maar opstaan. Plasje doen.
Slaapnuchter naast de bril.
Weer naar boven. Oogjes dicht.
Tralala.

Tralala.
Tralala.

donderdag 23 augustus 2007

Stripwedstrijd voor pluimenplukkers

Lopen hoofdredacteurs vol van barmhartigheid als ze onder het mom van een wedstrijd jonge tekenaars publicatiekansen geven? Moeten we hen dankbaar zijn voor zoveel welwillendheid en medeleven dat ze het striptekenen tot een olympische discipline verheffen waarin de gouden plak een jaar lang hun pagina' s tegen een hongerloon mag vullen? Vergeet het!
Hoofdredacteurs zijn niet langer de messiassen die jonge talenten de kans geven zich te ontwikkelingen en hun kunnen aan het publiek te tonen. Beweren ze dat toch, dan zijn ze schijnheilig. Hypocriet.
Natuurlijk worden kranten- en tijdschriftenredacties overspoeld door jong stripgeweld dat hun werk gepubliceerd wil zien. Niet in de eerste plaats voor het geld, maar voor de kans. De kans om hun werk te tonen, lezers te bereiken, een stimulans te hebben, erkenning, drijfveer, bevestiging. Snappen de heren hoofdredacteurs dat dan niet?
Waarom tekenaars degraderen tot pionnen in een loopwedstrijd als de besten zich zo komen aanbieden? En wees gerust, je stapt niet voor de grote poen naar een krant. Zo realistisch zijn die dromerige tekenaars wel.
Geen geld? Redacties zitten tot tot hun kin in het water, maar foto's sneuvelen toch ook niet? En de eerste de beste die een pen kan vasthouden noemt zich journalist.
Geen plaats? Horen we de heren krantenmakers niet elke zomer klagen over nieuwsarme tijden?
Beslissingsangst, daar draait het om. Welke hoofdredacteur haalt het in zijn hoofd het risico te lopen om te worden afgerekend op een foute illustrator die hij binnenhaalde? En dat terwijl een wedstrijd zo gemakkelijk alle verantwoordelijkheden doorschuift. Want is het niet de lezer, of een onafhankelijke jury, die de winnaar bepaalt?
Oh, wat zaten de jury of de lezers toch helemaal fout toen ze hem of haar aanduidden als winnaar. Of: Oh, wat mag ik toch een grote pluim op mijn hoed steken dat we deze geniale tekenaar dankzij onze al even geniale wedstrijd 'ontdekten'.
Respect. Heel veel respect voor hoofdredacteurs die jonge tekenaars toch in de armen sluiten. In de eerste plaats voor Trix Slock, hoofdredactrice van Jobat (misschien niet toevallig een vrouw, wie zal het zeggen). Zij reageerde meteen toen ik haar mailde. Eén afspraak verder was de zaak beklonken, en kon ik beginnen met mijn eigen stopreeks NV Overwerk. En Rob Jans, van TeVe-Blad. Eén mailtje, zaak beklonken. Zulke mensen hebben we nodig! Brekers. Durvers.
En ook al weet ik dat ik niet eeuwig voor hen zal (kunnen) werken, het respect blijft. Veel meer dan het respect dat ik ooit zal hebben voor iemand die onterecht pluimen op zijn hoed steekt.
Of ik deelneem aan die stripwedstrijden? Natuurlijk. Ik zou maar gek zijn om het niet te doen. Zolang ik die pluimenplukkers maar kan lastigvallen ben ik al lang tevreden.

zaterdag 18 augustus 2007

Costa Perfecta

Het parelwitte strand kreunt onder een broeiende zon, zeilrompen slepen zich voort over het kabbelarme water, een inlandse deerne schrijdt met slappe slangenbenen langs de zeelijn, maar ik kan geen stap verzetten. De kleinste zucht parelt zware zweetdruppels op mijn hoofd, verbrande huidschilfers barsten als droog cement van mijn armen, mijn verbeelding braakt droedels die blijven plakken aan het schedelzweet. Perfectie, bij momenten de perfectie voorbij.

donderdag 16 augustus 2007

De lokhomo sapiens

Jaja, na de lokfietsen om fietsendieven te betrappen en de lokoma's om zakkenrollers te ontmaskeren, gooit Amsterdam een nieuw wapen in de strijd tegen homohaters: de lokhomo. Het systeem: politieman vermomt zich als homo, lokt homohater en slaat hem in de boeien. Benieuwd wie hier het meeste plezier aan zal beleven: de agent, de homohater of de homo.

dinsdag 14 augustus 2007

De aanhouder windt er geen doekjes om...

Volharden, dat moet een mens! Wie per toeval een ei legt, baart weinig opzien. Maar wie eieren schiet als kogels, kan rekenen op applaus. Wie een afschuwelijk schilderij schildert, voelt de vloed van afkeer en walging. Maar wie een verzámeling afschuwelijke schilderijen schildert, boogt over een weloverwogen stijl. De aanhouder wint, ook in het verlies.

vrijdag 10 augustus 2007

Dummieboeken

Ze slaan er ons mee om de oren: dummieboeken! Computer voor dummies. Koken voor dummies. Moderne wiskunde voor dummies. Niet zo moderne wiskunde voor dummies. Sukkelen in de keuken voor dummies. Wiskunde uit het Neolitische tijdperk voor dummies. Je computer verrot schelden voor dummies. Wiskunde toen mensen nog niet konden rekenen voor dummies. Wat je vooral niet moet doen om een dummie te zijn voor dummies. Maar nergens, jammer maar helaas: hoe knal ik een kogel door de kop van een dummie voor dummies. Toch nog een gat in de rijkgevulde dummiemarkt.

donderdag 9 augustus 2007

Toeristen komen...

...en toeristen gaan. En voor zij die komen is de vakantie gedaan...

woensdag 8 augustus 2007

Pipikaka-weer aan het Titicacameer

Als het zomerblauw verdwijnt in donkerzwarte wolken en pijpenstelen als vette worsten spatten, dan weten we: het is weer pipikaka-weer aan het Titicacameer.

dinsdag 7 augustus 2007

Een wonder, ik ben hypochonder!

De dokter leest het dossier: kerngezond. Ik kijk voor me uit. Voor de zevende keer al dit jaar. Altijd weer kerngezond. Ik begrijp er niets van. Er moet toch wel iéts zijn? Iets kleins. Iets miniems. Maar toch iéts.
De eerste aanwassen van een tumor. Tekenen van darmkanker. Voor mijn part goedaardig. Slijmvliesontsteking. Teelbalvervorming. Chronische huidschimmel. Levensbedreigende vingerartritis. Noem maar op, keuze zat.
Voel ik daar nu niets jeuken? Het zal toch niet waar zijn? Snel, bel de dokter!

maandag 6 augustus 2007

De bal doet het werk!

De clichés van Tourjunks met superbenen, supermasseurs, superbreinen en superbloed zijn nog maar achter de rug, of een nieuwe lading clichés staat voor de deur. Infiltrerende middenvelders, opportunistische goaltjesdieven, flaterende verdedigers, sierlijke schwalbes, dodelijke scharen, duizelingwekkende overstapjes, de bal is rond, een wedstrijd duurt negentig minuten, en jaja, op het einde winnen de Duitsers. Laat het fluitsignaal maar klinken!

zondag 5 augustus 2007

Nieuwe diersoorten ontdekt!

Wetenschappers verbonden aan de zoo van Berlijn melden met blijdschap en bijhorend gesnotter de ontdekking van enkele nieuwe zebrasoorten. Aangezien de verbaasde dieren bordjes droegen met 'gelieve geen foto's te maken', moeten we het stellen met onderstaande wetenschappelijk verantwoorde tekeningen. Geniet van deze nieuwe en uiterst interessante zebravarianten.


AAaRGh... blogt!

Eindelijk! Het is zover! Cartoonist AAaRGh... blogt! Goed voor wie regelmatig een andere cartoon wil zien dan die op mijn website. Goed voor wie op de hoogte gehouden wil worden van recente nieuwtjes. Goed voor wie nu en dan in mijn hersenen wil kijken. Goed voor iedereen dus! Plezier ermee!