Ons meisje

Ze stampt, ze wroet, ze draait, ze keert. Nog niet eens geboren en ze lijkt al op haar papa! 15 april is de uitgerekende datum, 24 maart het eerste streefdoel. Dan verliest ze officieel het label prematuurtje. Zoals haar papa dus, want een prematuurtje ben ik nooit geweest.

Prematuurtjes zijn als schetsen. Broze trekken op papier die nog moeten groeien. Rijpen in het hoofd. Versterken tot een grap. Tot een cartoon.

De bevalling. Steun geven. Meepuffen. Klamhandjes knijpen. Waterdrager en kopman. Of beter: kopvrouw. Kopvrouw met open benen. Schreeuwend. Krijsend. Jij wou een kind! Zal ze roepen. Ik moet het niet persoonlijk opvatten. Excuseert ze zich nu al.

Benieuwd. Ik kijk ernaar uit. Ik hoop dat ze op haar mama lijkt. Ons meisje.